.............................................................................................................................
Στην Kερκυραϊκή Πινακοθήκη, αυτό το καιρό, παρουσιάστικαν ζωγραφικοί πίνακες μου. Είναι σκόνες, ακριλικά και σμάλτα σε μουσαμά, σε τελάρο... που έχουν υποστεί ελαφριά τεχνητή παλαίωση και έχουν πατιναριστεί με γυάλισμα.
Η θεματολογία, η γκάμα χρωμάτων και ο τρόπος εκτέλεσης αυτών των ζωγραφικών έργων παραπέμπουν εσκεμμένα στην παλιά Κέρκυρα που δε γνωρίσαμε. Στους πίνακες παρουσιάζονται καθημερινές σκηνές «του τότε» ...όπως, φαντάζομαι ότι διαδραματίζονταν «τότε»!
Αυτή, η ζωγραφική εργασία μου, φαινομενικά δείχνει να είναι αποκομμένη από τη μέχρι τώρα δουλειά μου*... (σε όσους τη γνωρίζουν). Ίσος, αυτή η εντύπωση, να δίνεται γιατί εσκεμμένα αποφάσισα να δουλέψω, τιμητικά για τον τόπο μου, έναν πρώτο κύκλο Kερκυραϊκών θεμάτων, δοσμένο με διαφορετικό από το συνηθισμένο - μέχρι τώρα - τρόπο*.
Σε αυτό το κύκλο, θέλησα να φτιάξω «λαϊκές ζωγραφιές», θεματικά και μορφολογικά. Τα παραδοσιακά «φολκλορικά» θέματα, τα υλικά ζωγραφικής, η γκάμα των χρωμάτων, η παλαίωση και το γυάλισμα... συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί αυτή η ενότητα «λαϊκών» έργων που, πιστεύω, σωστά τα ονομάζω... «Πιντούρες σε σκάτουλα, στο πάτερο τσι νούνας»! Μία φράση που άκουσα τυχαία και που με ενέπνευσε!
Δηλαδή... Παλιές ζωγραφιές, που βρέθηκαν φυλαγμένες, σε ξύλινο κουτί, στο παλιό πατάρι της νουνάς μας!
Θα ήμουν ευτυχής, αν οι «Πιντούρες» μου, άρεσαν τελικά, στο φιλότεχνο Kερκυραϊκό κοινό.
P.S.Mavro / Σταυριώτης
